Ateşgede

İran kültüründe (özellikle Zerdüştlük bağlamında) "ateşgede" (Farsça: آتشکده / Âteşgede), ateş tapınağı anlamına gelir.

Anlamı ve Önemi:

"Âteş" = Ateş

"Gede" = Yer, ev, tapınak (eski Farsça kökenli)

Birleşik olarak: "Ateşin evi" veya "ateş tapınağı".

Zerdüştlükte ateş, Ahura Mazda'nın (yaratıcı tanrı) sembolü ve arınmanın, aydınlığın, hakikatin temsilcisi olarak kutsal kabul edilir. Ateşgedeler, bu kutsal ateşin sürekli yandığı, duaların okunduğu ve ritüellerin yapıldığı tapınaklardır.

Önemli Ateşgedeler

Yezd Ateşgedesi (İran): 1500 yıldır sönmeden yanan kutsal ateşle ünlüdür.

Takht-e Soleyman (Batı Azerbaycan, İran): Antik dönemde önemli bir Zerdüşt merkeziydi.

Günümüzde; bugün İran'da hâlâ az sayıda Zerdüşt yaşayan topluluklar bu tapınakları kullanır. Ateşgede, İran'ın kadim medeniyetinin ve Zerdüşt inancının en önemli simgelerinden biridir.

Kısaca Ateşgede; Zerdüştlerin kutsal ateşinin korunduğu tapınak.