Demiurg

Demiurg kelimesinin kökeni Yunanca'dır ve "halk için çalışan zanaatkar" anlamına gelir. Tarih boyunca, özellikle felsefe ve din alanlarında farklı anlamlar kazanmıştır.

​Platon'a göre:

Platon'un Timaeus diyaloğunda demiurg, fiziksel dünyayı yaratmak için ebedi ve kusursuz İdealar'a (Formlar'a) bakan ilahi bir varlıktır. Bu demiurg, yoktan var etmez; aksine, var olan düzensiz maddeyi (kaos) alarak onu, ideaların mükemmel formlarına benzetmeye çalışır. Yani, demiurg dünyayı bir heykeltıraş gibi yontar ve şekillendirir. Bu nedenle, evrenin kusurlu olmasının nedeni, demiurg'un kendisinin kusurlu olması değil, kullandığı maddenin kusurlu olmasıdır.

​Gnostisizme göre:

Gnostik inançlarda demiurg, evreni yaratan ama iyi olmayan bir varlıktır. Gnostikler, ruhun sıkışıp kaldığı maddi dünyanın kötü olduğuna inanır. Onlara göre, gerçek Tanrı (saf ve iyi olan) bu maddi dünyanın dışında, ışık aleminde bulunur. Demiurg ise, bu gerçek Tanrı'dan habersiz, evreni yaratan ve insanlığı ruhsal hapishanede tutan kibirli ve cahil bir tanrı figürüdür. Bu demiurg, genellikle Yaldabaoth olarak adlandırılır.

Sonuç olarak, demiurg kelimesi farklı bağlamlarda aşağıdaki anlamlara gelir:

• ​Felsefe: Dünyayı düzenleyen, şekil veren ve yaratan ilahi zanaatkar.

  
  

• ​Din (Gnostisizm): Maddi dünyayı yaratan, iyi olmayan ve insanları gerçek Tanrı'dan uzak tutan sahte tanrı.