Nur Risaleleri ya da hezeyanlar -2 !
- Murat Durdu
- 2 gün önce
- 1 dakikada okunur
KUSURSUZLUK VE LAYÜSELLİK
“Sözler şüphesiz Kitab-ı Mübin’in nurlu lemaatıdır. İçinde izaha muhtaç yerler eksik olmamakla beraber küll halinde kusursuz ve noksansızdır” (Barla Lahikası, 1. Mektup)
“Kimin haddidir ki, bu Nurlarda yanlışlık bulsun. (…) Onun için bir harfe dokunmayı azim bir günah işliyorum telakki ediyorum.” (Barla Lahikası, s. 56)
“… Kimin haddi var ki, risalelerin birisine el uzatsın veyahut dil uzatsın, veyahut bir cümlesini tenkid etsin, veyahut bir kelimesine, hatta bir harfine ve belki bir noktasına itirazda bulunsun.” (Barla Lahikası, s. 194)
KUR’AN’DA KUSUR?
“Ayette ‘minhâ min semeratin’ denilmektense ‘min semerâtihâ’ denilmiş olsaydı, daha muhtasar ve daha güzel olurdu” (İşaratü’l İcaz, Bakara Suresi, 25. Ayet Tefsiri)
CENNET GARANTİSİ
Üçüncüsü: Risale-i Nur şakirtlerine köşkünü tahsis eden Şükrü Efendidir. Rüyada ona diyorlar ki, "Senin o köşküne Hazret-i Peygamber aleyhissalâtü vesselâm gelmiş." O da koşarak gidip, Hazret-i Peygamber aleyhissalâtü vesselâmı çok nuranî ve sürurlu bir halde bulup ziyaret etmiş.
Dördüncüsü: Risale-i Nur şakirtlerinden Nazmi'dir. Rüyasında ona diyorlar ki: "Risale-i Nur şakirtleri imansız ölmezler; kabre imanla girerler." (Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 22)
Yorumlar