Asperger Sendromu
- Murat Durdu
- 1 Kas
- 1 dakikada okunur
Asperger sendromu (ya da Asperger bozukluğu), otizm spektrum bozukluğu (OSB) içinde yer alan, ancak daha hafif semptomlarla karakterize bir nörogelişimsel durumdur.
Günümüzde DSM-5 (2013'ten beri) ve ICD-11 tanı kılavuzlarında ayrı bir tanı olarak kullanılmaz; bunun yerine otizm spektrum bozukluğu altında değerlendirilir. Yine de halk arasında ve eski literatürde "Asperger" terimi hâlâ yaygın şekilde kullanılır.
Temel Özellikleri:
Sosyal etkileşim zorlukları,
Göz teması kurmakta güçlük
Arkadaşlık kurma veya sürdürmede zorlanma
Karşılıklı konuşmalarda sıra alma, empati kurma veya sosyal ipuçlarını okumada güçlük
Sınırlı, tekrarlayıcı ilgi alanları ve davranışlar
Belirli bir konuya (örneğin tren saatleri, haritalar, sayılar) aşırı yoğunlaşma
Rutinlere sıkı bağlılık, değişime direnç
Dil ve zeka
Konuşma genellikle normal veya ileri düzeyde başlar (gecikme olmaz)
Zeka seviyesi normal veya üstün olabilir (IQ genellikle 70'in üzerindedir)
Soyut düşünce, espri, mecaz anlamları anlamada zorluk
Motor beceriler
İnce veya kaba motor koordinasyonunda gecikme (yazı yazma, top yakalama gibi)
Yetişkinlikte tanı
Çocuklukta fark edilmemişse, iş hayatında veya ilişkilerde zorluklar yaşandığında ortaya çıkar. Örnek: 10 yaşındaki bir çocuk, tren saatlerini ezbere biliyor, saatlerce bu konu hakkında konuşabiliyor ama akranlarıyla oyun oynayamıyor, göz teması kurmuyor ve esprileri anlamıyor. IQ'su 120. → Asperger profili olabilir.
Destek
Sosyal beceri eğitimi
Duygu düzenleme terapileri
Mesleki yönlendirme (güçlü ilgi alanları avantaj olabilir: bilişim, mühendislik, akademi)
Kısacası, asperger; otizmin daha hafif, dil ve zeka korunmuş hali olarak düşünülebilir. Tanı için bir çocuk psikiyatristi veya nörolog değerlendirmesi şarttır.


Yorumlar