Balyemez

Balyemez, Osmanlı İmparatorluğu döneminde kullanılan uzun menzilli ve büyük namlulu (orta kalibreli) ağır topları ifade eden bir terimdir. Özellikle kale kuşatmalarında ve kara-deniz savaşlarında etkili olan bu toplar, tunçtan dökülmüş, uzun namlulu yapılarıyla uzun menzile sahip olup, gülle atarak kalın surları delmek veya yıkmak için tasarlanmıştı. XVI. ve XVII. yüzyıllarda Osmanlı ordusunun önemli bir top çeşidiydi.

Balyemez

Kökeni ve Etimolojisi

Kelimenin kökeni tartışmalıdır; bazı kaynaklara göre İtalyanca "balimoz"dan (veya benzer bir terimden), Almanca "faule metze" (tembel mermi) ifadesinden veya Latince "bal" (küre) ve "voynez" (yarım) kelimelerinin birleşiminden türemiş olabilir.

Osmanlılar tarafından "asel ne-mihored" (bal yemeyen, yani güçlü ve dayanıklı anlamında Farsça bir çeviri) olarak da adlandırılmıştır.

Evliya Çelebi'nin Seyahatname'sinde "ejder-heft ser misâl ve serâmed" gibi betimlemelerle anılır.

Bu toplar, üretiminde yarım saatlik döküm ve bir haftalık soğutma süreci gerektirirdi, bu da onları dönemin en gelişmiş silahlarından biri yapıyordu.