Barnabas İncili'nde Hz. Muhammed

Barnabas İncili'nde Hz. Muhammed, açıkça ismiyle anılan ve gelişi müjdelenen bir peygamber olarak geçmektedir. Bu, incilin Hristiyan ve İslam dünyası arasındaki en büyük tartışma konularından biridir.

İncil'de Hz. Muhammed'in bahsi şu şekilde geçmektedir:

* İsminin Açıkça Zikredilmesi: Bazı bölümlerde, Hz. İsa'nın "Ahmed" adında bir peygamberin geleceğini müjdelediği belirtilir. İslam inancına göre, "Ahmed" ismi, "Muhammed" isminin bir varyasyonudur ve Kur'an'da da (Saff Suresi, 6. ayet) bu şekilde geçmektedir.

* "Mesih" Kimliği: Barnabas İncili'nde İsa, kendisinin Mesih olmadığını, ancak kendisinden sonra gelecek olan peygamberin (Hz. Muhammed'in) "gerçek Mesih" olduğunu söyler. Bu durum, incilin Hristiyan teolojisinden en temel ayrıldığı noktadır, çünkü Hristiyanlıkta Mesih unvanı doğrudan İsa'ya aittir.

* Adem'in Tövbesi ve Şahadet Kelimesi: İncilin 39. bölümünde, Adem'in cennetten kovulduktan sonra kapıda "La ilahe illallah Muhammedun Resulullah" (Allah'tan başka ilah yoktur, Muhammed onun elçisidir) yazdığını gördüğü ve bu sayede tövbesinin kabul olduğu anlatılır. Bu, Hz. Muhammed'in isminin ve peygamberliğinin, Adem zamanından beri bilindiği inancını pekiştirir.

* Yaratılışın Sebebi: İncil'in bazı bölümlerinde, tıpkı İslam'daki kudsi hadislerde olduğu gibi, "Sen olmasan alemleri yaratmazdım" benzeri ifadelerle, Hz. Muhammed'in yaratılışın gayesi olduğuna işaret edilir.

Bu referanslar, Barnabas İncili'nin İslam inancıyla benzerlik gösteren yönlerini ortaya koyar. Bu nedenle Müslümanlar tarafından ilgiyle karşılanan bu incil, Hristiyanlar tarafından ise sahte (apokrif) kabul edilmekte ve genellikle 16. yüzyılda yazıldığı iddia edilmektedir.